Welcome

Εδώ θα βρείτε σκέψεις, όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, ανησυχίες και πολύ στρες. Έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Τις μεγάλες αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συναισθήματα.

Εδώ θα βρείτε παιδικές φαντασιώσεις και την βαρβαρότητα του ρεαλιστμού που βιώνει κανεις, όταν μεγαλώσει.

Όλα εδώ, με μπόλικη χρυσόσκονη, τυλιγμένα με ζάχαρη, με γεύση γλυκό κεράσι, με μυρωδιά τριαντάφυλλου και βανίλιας. Όλα εδώ, σε ένα ποτήρι, να τα πιείτε και να ευχαριστηθείτε.

Καλώς ήρθατε στον κόσμο τον δικό μου.

27 Σεπ 2015

Η ομορφιά των γενεθλίων

Δεν θα γράψω για τα χρόνια που περνούν ούτε και για τις ρυτίδες που αφήνουν, η ομορφιά της ηλικίας βρίσκεται στις εμπειρίες, σε όλα αυτά που έχεις καταφέρει μόνη σου,  για όλα τα όνειρα που είναι ακόμα εκεί και δεν τα έχεις εγκαταλείψει που όσο περνάει ο καιρός, φτάνεις όλο και πιο κοντά τους, έτσι... με αργά αλλά σταθερά βήματα.

Η ομορφιά της ηλικίας, βρίσκεται σε εκείνο το άγρυπνο μάτι που βρίσκεται δίπλα σου, που σου κάνει παρέα και σε κάνει ευτυχισμένη, στο χαμόγελο του παιδιού σου, στην πρώτη του λεξούλα, στο πρώτο του βήμα, στο πρώτο του σκίρτημα όταν είναι μέσα στην κοιλιά σου.

Η ομορφιά είναι στην στιγμή, σε ένα φευγαλέο κοίταγμα. Στον Σπύρο που σου λέει ότι είσαι ακόμα όμορφη και ας είναι ένας άντρας δοσμένος αλλού.  Όσο μεγαλώνεις - ευτυχώς- μπορείς να κάνεις ακόμα φίλους, μπορείς να αγαπάς αληθινά και σε βάθος, να συγχωρείς πάθη και συμπεριφορές, που δεν περνούν το μέτρο όμως.

Ξεκαθαρίζεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, ποιοι ήταν οι άνθρωποι που δεν άξιζαν να είναι μαζί σου και προχωράς στον δικό σου δρόμο, με εκείνο το αστραφτερό χαμόγελο και την λάμψη στο μάτι, που έχουν οι πετυχημένοι άνθρωποι, αυτοί που όλοι θαυμάζουμε και θέλουμε να τους μοιάσουμε.

Δεν λυπάμαι πια που μεγαλώνω. Δεν λυπάμαι γενικώς, βλέπω την ζωή όσο αισιόδοξα μπορώ να την δω μέσα στην τόση μαυρίλα που μας βομβαρδίζουν καθημερινά. Πέρασα πολλά και βγήκα νικήτρια, τώρα είμαι έτοιμη να ανέβω στο βάθρο, να πάρω το μετάλλιο που τόσο μου αξίζει.

Δεν θέλω επαίνους και "χρυσάφια", θέλω απλώς να συνεχίσω να κάνω όνειρα, να απολαμβάνω αυτές τις μικρές καθημερινές στιγμές, ένα καφέ στον Γιάννη, ένα πείραγμα από την Μίτση, το, "τι κάνετε κυρία Μαρία;" της Χριστίνας, μία πολιτική ανάλυση με τον Γιώργο, μία ψυχανάλυση με την Λίνα και άλλες μικρές στιγμές ευτυχίας, με τους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας μου. Γιατί εκεί είναι η ομορφιά, είναι μέσα στα χέρια σου, αρκεί να την δεις και να την κρατήσεις.

Η ομορφιά είναι στα μάτια, στον τρόπο που σε κοιτάνε, στον τρόπο που αγωνιούν μαζί με σένα, στον τρόπο που στεναχωριούνται όταν όλα πάνε στραβά και στον τρόπο που ακτινοβολούν όταν όλα είναι καλά και πάλι.

Η ομορφιά είναι στο μυαλό των αγαπημένων σου, στην σκέψη τους για σένα, στο κουδούνισμα του τηλεφώνου από την Κρήτη, από την Πάρο, από την Σίφνο από την Κάρπαθο και στα Skype από την Κίνα και τα Messenger calls από την Αμερική, στα inbox από την Αφρική, τα e-mails από τον Καναδά, γιατί τώρα έχουμε γίνει και ιντερνάσιοναλ.

Και η ομορφιά είναι ακόμα εκεί... Παραμονεύει, με την πρώτη ευκαιρία εμφανίζεται και εμφανίζονται μαζί της και όλοι οι άντρες και όλοι οι θαυμαστές κρυφοί και φανεροί με αποτέλεσμα εσύ να νιώθεις όμορφα, και θα νιώσεις!

Σήμερα λοιπόν που είναι τα γενέθλια μου, δεν θα πάρω κανένα δώρο από κανέναν, θα πιώ ένα λευκό κρασί και θα χαρίσω εγώ ένα δώρο μόνο σε αυτούς που μ αγαπούν. Αυτό που ήθελαν πάντα από μένα....

Χαρούμενα Γενέθλια λοιπόν, η ζωή είναι ωραιότερη μετά τα τριάντα με μάτια φεγγάρια και όνειρα που δεν μπορείς να δαμάσεις