Welcome

Εδώ θα βρείτε σκέψεις, όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, ανησυχίες και πολύ στρες. Έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Τις μεγάλες αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συναισθήματα.

Εδώ θα βρείτε παιδικές φαντασιώσεις και την βαρβαρότητα του ρεαλιστμού που βιώνει κανεις, όταν μεγαλώσει.

Όλα εδώ, με μπόλικη χρυσόσκονη, τυλιγμένα με ζάχαρη, με γεύση γλυκό κεράσι, με μυρωδιά τριαντάφυλλου και βανίλιας. Όλα εδώ, σε ένα ποτήρι, να τα πιείτε και να ευχαριστηθείτε.

Καλώς ήρθατε στον κόσμο τον δικό μου.

14 Σεπ 2012

Αυτοκριτική....



Δεν ξέρω αν φταίει το Φθινόπωρο ή το τέλος του καλοκαιριού, δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα να είχαμε ακόμα καλοκαίρι και να λιαζόμαστε κάτω από τις ομπρέλες, να βουτάμε στα γαλανά νερά του Αιγαίου Πελάγους. Ειλικρινά το σκέφτομαι ξανά και ξανά και δεν ξέρω τι θα ήταν καλύτερο.

Τώρα όμως οι διακοπές τέλος. Ανοίξανε τα σχολεία, ανοίξανε τα πανεπιστήμια, άρχισε η εξεταστική, άρχισε το ψάξιμο για διαμέρισμα για τους καινούργιους φοιτητές, οι υπόλοιποι επιστρέψαμε στις δουλειές μας ή τουλάχιστον σε ότι είχε απομείνει από αυτές. Και περιμένουμε πότε θα έρθει η Παρασκευή και μετράμε τις ημέρες ανάποδα.

Φέτος σα να  έγινε μία αποκάλυψη μέσα μου. Σκέφτηκα ότι για την κακομοιριά μου δεν φταίει κανείς μόνο εγώ. Και αν θέλω να αλλάξω κάτι θα το αλλάξω μόνο ΕΓΩ.

Και έτσι έκατσα κάτω και έβαλα το κεφάλι μου να δουλέψει. Και βρήκα τρόπους να λύσω τα προβλήματα μου και αυτός ο τρόπος δεν περιλαμβάνει ψυχανάλυση. Αυτός ο τρόπος περιλαμβάνει αυτοσυγκέντρωση και σωστό διάλογο με τον εαυτό μου.

Κάπου είχα διαβάσει ότι το IQ των ανθρώπων είναι αποτέλεσμα της προσαρμοστικότητας τους σε νέες καταστάσεις και εμπειρίες. Δεν θυμάμαι που το διάβασα αλλά μου άρεσε. Νομίζω ότι έχει πολύ δίκιο.

Ένας άνθρωπος είναι πράγματι έξυπνος όταν καταφέρνει να εναρμονιστεί με το περιβάλλον του και να δει ρεαλιστικά τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω του.

Έτσι και εγώ αποφάσισα ότι ο καιρός άλλαξε και εγώ δεν μπορώ να σκέφτομαι με τις παλιές καταστάσεις. Αν είναι χάλια τα οικονομικά μου δεν φταίω εγώ είναι γενικότερο το κακό.

Αν δεν αδυνάτισα αρκετά όσο θα ήθελα και πάλι αναγνωρίζω το φταίξιμο μου αλλά το θέμα είναι τι θα  κάνω από εδώ και στο εξής. Και ναι, μην είσαι περίεργη πολλά γίνονται από εδώ και στο εξής.

Αν κάποιοι φίλοι μου δεν μου δίνουν σημασία αποφάσισα ότι δεν θα τους κυνηγάω. Δεν θα ξανακυνηγήσω ανθρώπους, αν ήταν να κυνηγάω ανθρώπους θα κυνηγούσα κανέναν επικηρυγμένο να βγάλω και λεφτά έτσι δεν είναι;

Δεν μπορώ να αναγκάσω κανέναν να είναι δίπλα μου με το ζόρι. Οι φιλίες δεν είναι ούτε ζώνες ασφαλείας να μας προστατεύουν από «ατυχήματα» επίσης, οι φιλίες δεν είναι ούτε αερόσακοι να «πέφτουμε» πάνω τους και να σωζόμαστε.

Εξάλλου περνάνε τα χρόνια και οι παλιές «κολλητές» ίσως να έχουν ξεπεραστεί. Δεν ωφελεί να κρατάμε την φιλία μας αναπολώντας συνεχώς τις παλιές καλές μέρες που ζήσαμε μαζί. Πάνε αυτά.... τα καινούργια να αποζητάς
 
Έτσι λοιπόν ήρθε το Φθινόπωρο και εγώ την αυτοκριτική μου την έκανα και ελπίζω να είναι προς το καλό μου.